Blogs

1 op de 20 volwassenen groeide op als Kind van een Ouder met Psychische Problemen (KOPP). Een grote groep, die zich letterlijk en figuurlijk niet laat kennen. Soms is een gesprek met je collega zo vertrouwd en persoonlijk dat hij kan vertellen over de kracht en last uit zijn jeugd. En over het effect daarvan op het dagelijks functioneren. Hierbij kun jij het verschil maken.

Bespreekbaar maken verkleint het verzuimrisico en biedt ruimte voor groei.

Het risico op verzuim van deze groep, Volwassen KOPP, is groot. Het bespreekbaar maken van dit onderwerp, verkleint het risico en biedt juist kansen voor groei. Het interessante is: deze collega’s kunnen zichzelf vaak goed redden. Velen nemen vanzelfsprekend de verantwoordelijkheid en presteren goed onder druk. Hoe zit het dan met dat verzuim? 

• Vaak is er nauwelijks verzuimsignaal vooraf
• Gangbare hulpverlening slaat bijna nooit aan
• Deze collega wil geen psychische hulp, vanwege slechte ervaringen via de ouder
• De situatie met de psychisch zieke ouder is een beladen en continue privé-stressfactor
• Er is, naast mijn coachpraktijk, nauwelijks ter zake hulp
• Als leidinggevende, HRM’er, bedrijfsmaatschappelijk werker of gewoon als collega, maak je het verschil. Tenminste, als je deze collega in gesprek ontmoet voordat hij uitvalt

Hoe dan?! Hoe herken je deze collega en hoe ga je dat gesprek aan?

Het belangrijkste is dat jij als HRM’er, leidinggevende, bedrijfsmaatschappelijk werker of gewoon collega, je bewust bent van het fenomeen volwassen KOPP. Dan pas valt deze collega je op.

Van belang voor het gesprek is dat je er niet vanuit gaat dat het zwaar moet zijn, geef de opening en kijk hoe het loopt. Een opening als: ‘Hoe heb jij het vroeger thuis gehad?’ kan al genoeg zijn. En natuurlijk: doe dit als je een goede klik hebt, 60% van het succes van het gesprek is daarvan afhankelijk. Daarom hoeft het niet te wachten tot een officiële setting, de vrijmibo leent zich er uitstekend voor.

Wil je meer informatie? Neem contact met mij op.

Bij Margriet ‘M’ aan tafel zit KOPP/KVO-kind Nikki, in de uitzending van 15 mei 2019. Haar moeder, met diagnose borderline, is erbij. Monique Nolte maakt een film over het fenomeen KOPP/KVO (Kind van Ouder met Psychische Problemen/Kind van Verslaafde Ouder) en haar verbazing is groot: 600.000 kinderen in Nederland zitten in het zelfde taboe als Nikki. Zij is een meisje van 15, met de dagelijkse zorg voor haar moeders wisselende stemmingen en psychiatrische gedrag.

‘Wat doet dit met je?’ Nikki vertelt over de schaamte, het 24/7 alert zijn op haar moeders grilligheid, niet naar school durven uit bezorgdheid, de omgedraaide ouder-kindrelatie, de uitputting en ze voelt zich niet begrepen. Ze weet dat dit door zal gaan tot haar moeders overlijden.

‘U bent meegekomen met uw dochter, daarmee bent u een grote uitzondering’, zegt Margriet tegen de moeder. Deze erkent de problemen, haar dochter haalt haar dagelijks uit haar woedeaanvallen. De leegte en het niet kunnen functioneren in de maatschappij blijven echter. Ze weet dat haar dochter nooit zorgeloos zal zijn. Nikki zegt: ‘ik heb pas echt stress als er even geen problemen zijn.’

Is er hoop voor Nikki? In therapie ervaart ze nauwelijks hulp, haar omgeving kende haar taboe niet. Op haar school komt steun van een fijne docent, die vraagt ‘hoe is het Nikki’ en dan echt luistert naar haar antwoord. Wie had gedacht dat dat al zo kan helpen?

Nikki’s verhaal vertoont grote gelijkenissen met het mijne, hoewel ik volwassen ben. Gewend zijn aan elke dag overleven in je jeugd, zorgt in het volwassen leven voor uitdagingen.

Er komt nu gelukkig aandacht voor kinderen, maar volwassen KOPP/KVO kunnen bijna nergens terecht. Contact met andere KOPP/KVO  volwassenen kan voelen als thuiskomen, als hulp. Binnen de gezondheidszorg zijn er bijeenkomsten die gericht zijn volwassen KOPP als slachtoffer. Ik heb een geheel andere visie: aansluiten bij de bestaande kracht, een beetje humor en elkaar verder helpen van overleven naar ontspannen leven.

Ken je iemand die deze steun kan gebruiken of geldt het voor jouzelf? Laat het me weten en neem contact met mij op.

Je bent van harte welkom!